امیرمومنان علی (ع) در وصیت نامه کوتاه خود چندین بار درمورد رابطه افراد در جامعه، محبت و بخشش به یکدیگر ، از دست ندادن برادری، زدوده شدن کینه ها و افزایش محبت تاکید کرده است / اصلاح ذات بین از سالها نماز و روزه برتر و بالاتر است

وصایای امیرالمومنین را از گویندگان، سخنرانان زیاد شنیده ایم. امیرالمومنین(ع) در ساعات آخر زندگی خود پیامی برای همه ما فرستاد. چون فرمود: "أُوصِیکُمَا وَ جَمِیعَ وَلَدِی وَ أَهْلِی وَ مَنْ بَلَغَهُ کِتَابِی"‏، این وصیت من به حسن و حسین وهمه فرزندانم، به همه اهل بیتم و همه آنهایی است که تا روز قیامت پیام مرا خواهند دید و شنید. در آن وصیتنامه معروف حضرت وقتی می‌گوید "أُوصِیکُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِکُمْ، بعد آن می‌گوید صَلَاحِ ذَاتِ بَیْنِکُمْ". در این وصیتنامه کوتاه مولای ما امیرالمومنین(ع) چند بار درباره رابطه فرد فرد ما در جامعه، محبت به همدیگر، بذل و بخشش به همدیگر و عدم فاصله گرفتن و عدم جدایی و از دست ندادن برادری و محبت تاکید می‌کند. در آغاز آن امیرالمومنین(ع) بعد از تقوی و نظم امر که تفصیل هر کدام جای خودش دارد و الان نمی‌خواهم وارد شوم، می‌گوید "والصلاح ذات بینکم"، آنچه برای امیرالمومنین(ع) مهم است اینکه در میان مردم همه رابطه خوب داشته باشند، ارتباط درست داشته باشند، کینه‌ها زدوده شود، بغض‌ها از بین برود، محبت‌ها جای آن جایگزین شود، اینجا می‌گوید" فَإِنِّی سَمِعْتُ جَدَّکُمَا ( صلى الله علیه وآله ) یَقُولُ صَلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّیَامِ"، سالیان دراز نماز و روزه را یک طرف بگذارید، اصلاح ذات بین را طرف دیگر، اصلاح ذات بین از سالها نماز و روزه برتر و بالاتر است