نکته آخری که می‌خواهم روی آن تاکید کنم بیماری‌ای که با آن مواجه هستیم یک بیماری همه‌گیر هست و از طرفی عالمگیر، اگر یک بیماری یک حادثه باشد برای یک شهر باشد بقیه شهرها به کمکش می‌آیند برای یک استان باشد استانهای دیگر، برای یک کشور باشد کشورهای دیگر برای کمک می‌آیند. امروز همه استانها همه شهرهای ما، می‌گوییم بعضی جاها سفید ولی آن سفید هم درگیر است این نیست که آنجا صفر باشد آنجا که می‌گوییم سفید یعنی درگیری آن در حد قابل تحمل و معمول است والا سفید به آن مفهوم اصلا نداریم همه کشور به هر حال درگیر این بیماری است. اینکه در بیرون کشور هم می‌بینیم همه همسایه‌ها، غیرهمسایه‌های ما همه درگیر هستند. پس هر ملتی باید به توان خودش تکیه کند این یک درس بسیار بزرگی است که کرونا به ما می‌آموزد به ما می‌گوید کشور، ملت، قدرت ملی باید در حدی باشد مخصوصا در بخش درمان، علمی و تحقیقاتی، در بخش اقتصاد باید در حدی باشد که ما بتوانیم روی پای خود بایستیم خودمان اداره کنیم، اصلا زمانی بود کسی به ما ماسک نمی‌داد اگر می‌خواستیم، بنتیلاتور کسی به ما نمی‌داد اگر می‌خواستیم. سی‌.تی.اسکن کسی به ما نمی‌داد اگر می‌خواستیم حتی مواد ضدعفونی کسی به

در جلسه ستاد ملی مبارزه با بیماری کرونا: